SÍNDROME DE ASPERGER

Coa chegada do manual DSM-V en 2013, as subcategorías que conforman os Trastornos Xeral do Desenvolvemento, incluíndo a Síndrome de Asperger, únense ao Trastorno do Espectro Autista (TEA).

No seu día, a Síndrome de Asperger tivo unha enorme relevancia, porque valoraba un perfil dentro do autismo diferente ao que se recoñeceu como autismo naquel momento.

Nos últimos anos mellorou a detección do TEA, pero as características especiais das persoas previamente identificadas coa Síndrome de Asperger provocan que sufran un atraso diagnóstico máis acusado e, polo tanto, o acceso posterior a recursos específicos. A boa competencia académica e a ausencia de atraso na adquisición da lingua na maioría dos casos fan que as súas dificultades pasen desapercibidas ata que as esixencias do seu contorno se fagan máis esixentes.

Esta categoría diagnóstica transcendeu enormemente nos últimos anos, facendo que moitas persoas e familias se identifiquen con ela e axudou á sociedade a comprender mellor o Trastorno do Espectro Autista